Nowa normalność – tak najkrócej można określić rok 2021. Przyzwyczailiśmy się do pracy hybrydowej i „bycia” między jednym a drugim lockdownem. Przywykliśmy do „onlajnów”, maseczek, zapachu środków do dezynfekcji unoszącego się w powietrzu. Do perfekcji opanowaliśmy, jak działać w tych warunkach i pozostawać w ciągłym kontakcie z publicznością. I jak pracować, by wszyscy czuli się bezpieczni.
Początek roku przywitaliśmy wystawą, która na widzów czekała od listopada 2021 roku – Rzeźbą w poszukiwaniu miejsca (kuratorka: Anna Maria Leśniewska). Samotne figury Brzemiennych Xawerego Dunikowskiego w holu Zachęty robiły przejmujące wrażenie w lockdownie, a potem zachwycały swoim niepomnikowym charakterem. Dzięki projektowi Zimna rewolucja… Joanny Kordjak i Jérôme’a Bazina mogliśmy zupełnie inaczej spojrzeć na socrealizm, a Maria Brewińska udzieliła nam niezwykłej lekcji na temat japońskiej awangardy. Przygotowania do tych dwóch wielkich wystaw zostały mocno naznaczone pandemią, lecz ekspozycje spotkały się z wyjątkowo ciepłym odbiorem publiczności. Mimo ograniczeń w pandemicznym czasie Magda Kardasz, kuratorka Miejsca Projektów Zachęty, zrealizowała we współpracy z Dianą Marincu z Art Encounters Foundation dwie świetne polsko-rumuńskie prezentacje – w Timişoarze i Warszawie. W tym trudnym czasie szukaliśmy też nadziei w przestrzeni „miasta korzeni” Joanny Rajkowskiej i w działaniach skupionych m.in. na ekologii – w ramach Placu Małachowskiego czy poprzez prace Zielonego Zespołu.
Rok 2021 to także czas podsumowań. Po raz dziesiąty (i ostatni) odbył się konkurs dla młodych artystów Spojrzenia. Jubileuszowa edycja nie tylko miała nietypową formę prezentacji online, ale też, wbrew charakterowi konkursu, pozbawiona była rywalizacji – wszyscy finaliści zostali laureatami. Jury konkursu na kuratorski projekt wystawy do Pawilonu Polskiego na Biennale Sztuki w Wenecji w 2022 roku wybrało propozycję polsko-romskiej artystki Małgorzaty Mirgi-Tas. Na fali obchodów 160 rocznicy powstania Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, która wypadała w 2020, w roku 2021 kontynuowaliśmy program stypendialny 160/160 dla artystów, których prace znajdują się naszej kolekcji. Na zakończenie tego jubileuszu, 13 grudnia 2021 roku, w holu galerii została odsłonięta tablica upamiętniająca Ludwikę z Lindów Górecką – filantropkę, której hojny dar pozwolił rozbudować na początku XX wieku gmach galerii. Przypomnienie postaci fundatorki pozwoliło zwrócić także uwagę na rolę kobiet w historii Zachęty – co tym ważniejsze, że mowa o czasach, w których ich niezależność i pozycja zawodowa nie były wcale normalnością.
Hanna Wróblewska
dyrektor Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki
Raport roczny
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
Nowa normalność – tak najkrócej można określić rok 2021. Przyzwyczailiśmy się do pracy hybrydowej i „bycia” między jednym a drugim lockdownem. Przywykliśmy do „onlajnów”, maseczek, zapachu środków do dezynfekcji unoszącego się w powietrzu. Do perfekcji opanowaliśmy, jak działać w tych warunkach i pozostawać w ciągłym kontakcie z publicznością. I jak pracować, by wszyscy czuli się bezpieczni.
Początek roku przywitaliśmy wystawą, która na widzów czekała od listopada 2021 roku – Rzeźbą w poszukiwaniu miejsca (kuratorka: Anna Maria Leśniewska). Samotne figury Brzemiennych Xawerego Dunikowskiego w holu Zachęty robiły przejmujące wrażenie w lockdownie, a potem zachwycały swoim niepomnikowym charakterem. Dzięki projektowi Zimna rewolucja… Joanny Kordjak i Jérôme’a Bazina mogliśmy zupełnie inaczej spojrzeć na socrealizm, a Maria Brewińska udzieliła nam niezwykłej lekcji na temat japońskiej awangardy. Przygotowania do tych dwóch wielkich wystaw zostały mocno naznaczone pandemią, lecz ekspozycje spotkały się z wyjątkowo ciepłym odbiorem publiczności. Mimo ograniczeń w pandemicznym czasie Magda Kardasz, kuratorka Miejsca Projektów Zachęty, zrealizowała we współpracy z Dianą Marincu z Art Encounters Foundation dwie świetne polsko-rumuńskie prezentacje – w Timişoarze i Warszawie. W tym trudnym czasie szukaliśmy też nadziei w przestrzeni „miasta korzeni” Joanny Rajkowskiej i w działaniach skupionych m.in. na ekologii – w ramach Placu Małachowskiego czy poprzez prace Zielonego Zespołu.
Rok 2021 to także czas podsumowań. Po raz dziesiąty (i ostatni) odbył się konkurs dla młodych artystów Spojrzenia. Jubileuszowa edycja nie tylko miała nietypową formę prezentacji online, ale też, wbrew charakterowi konkursu, pozbawiona była rywalizacji – wszyscy finaliści zostali laureatami. Jury konkursu na kuratorski projekt wystawy do Pawilonu Polskiego na Biennale Sztuki w Wenecji w 2022 roku wybrało propozycję polsko-romskiej artystki Małgorzaty Mirgi-Tas. Na fali obchodów 160 rocznicy powstania Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, która wypadała w 2020, w roku 2021 kontynuowaliśmy program stypendialny 160/160 dla artystów, których prace znajdują się naszej kolekcji. Na zakończenie tego jubileuszu, 13 grudnia 2021 roku, w holu galerii została odsłonięta tablica upamiętniająca Ludwikę z Lindów Górecką – filantropkę, której hojny dar pozwolił rozbudować na początku XX wieku gmach galerii. Przypomnienie postaci fundatorki pozwoliło zwrócić także uwagę na rolę kobiet w historii Zachęty – co tym ważniejsze, że mowa o czasach, w których ich niezależność i pozycja zawodowa nie były wcale normalnością.
Hanna Wróblewska
dyrektor Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki
Raport roczny
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki